บทที่ 77 เมียใครเมียมัน(จบ)

ทันทีที่เป็นอิสระ ร่างบางก็รีบวิ่งไปหาเผ่าเพชร ทั้งสองกอดกันแน่นด้วยความห่วงใย ในหัวใจมีความรู้สึกที่หลากหลาย แต่ที่ชัดเจนที่สุดคือความห่วงใยที่ทั้งสองมีให้กัน เผ่าเพชรโมโหตัวเองที่ช่วยอะไรเธอไม่ได้ ลลนาก็โทษตัวเองที่เป็นสาเหตุให้ทุกคนต้องเดือดร้อน

“คุณเผ่าเจ็บตรงไหนคะ ฉันขอโทษนะคะ”

ลลนาพูดพร้อมกั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ